جايزه به معلم

وقتي كه آن فرزند سوره حمد را نزد امام حسين (عليه السلام) به خوبي خواند. امام (عليه السلام) هزار دينار و هزار حله به معلم او جايزه و انعام داد، و دهان او را پر از در كرد. بعضي از اين موضوع تعجب كردند، امام (عليه السلام) دو شعر زير را خواند:
اذا تجاءت الدنيا عليك فجدبها
علي الناس طرا قبل ان تتقلب
فلا الجود يفنيها اذا هي اقبلت
ولا البخل يبقيها اذا ما توليت
يعني : وقتي كه دنيا به تو نيكي و سخاوت كرد، تو نيز به وسيله آن به همه مردم نيكي و سخاوت كن ، قبل از آنكه اين موفقيت از دستت برود. و بدان كه وجود و بخشش موجب تهيدستي نمي شود. اگر دنيا به انسان روي آورد، و همينطور بخل موجب بقاي (ثروت) دنيا نمي شود، اگر دنيا از انسان روي گرداند . به اين ترتيب از امام حسين (عليه السلام) درس فضائل اخلاقي و ارزشهاي انساني مي آموزيم ، و در مي يابيم كه امام (عليه السلام) چقدر به تعليم و تعلم ارزش مي داد، كه آنهمه به معلم احترام كرد و جايزه داد.
منبع: داستان صاحبدلان